باسمه تعالی

در بین شهدا، شهید چمران از اون هایی که آدم هر جور که بخواد حساب کنه جلوش کم میاره. واقعا یه شخصیت عجیبی داره. وقتی درباره ش می خونی و می بینی چه جور تو همه جا اینطور رشد داشته، می بینی یه همچین روح بلندی داشته، دیگه هیچ حرف ی نمیتونی بزنی. وقتی دست نوشته هاش رو ببینی انگار با یه عارف بزرگ طرف شدی. بعد میری رفتارش رو با بچه های لبنانی نگاه می کنی، می گی این آدم در اوج احساس ه. از کردستان و کاراش تو اون جا که تعریف می کنند، یه چریک همه فن حریف رو می بینی. بعد میای می بینی یه همچین آدمی از نظر علمی هم و اوج قرار داده. واقعا حرفی برای گفتن می مونه؟

حاشیه : دوباره داشتم تو فایل های IDM ام دنبال یه چیزی برای گوش دادن می گشتم که این رو پیدا کردم.